Met het drogen van de verf in de nieuwbouw van de Basis kwamen ook de eerste gasten, daarmee de eerste ervaringen en meningen over het gebouw. "Wat is het mooi hier" en "Wat een fijne plek" zijn veelgehoord onder de brede doelgroep van de Basis, maar ook "Wat is het kil hier".

Het moest gezegd: het grootste gedeelte van het gebouw is warm aangekleed, maar de gangen met kamers voor de gasten zijn veelal wit. Belangrijk daarbij is dat de Basis nadrukkelijk geen ziekenhuis is. Het is een plek waar mensen van alle geüniformeerde beroepen naartoe komen om ervaringen te delen, collega's en oud-collega's te ontmoeten en om te leren hoe ze met hun herinneringen en ervaringen moeten omgaan.

Een vertrouwd gevoel met verrassende wendingen.

Om deze plek meer als 'thuis' te laten voelen verzamelde en fotografeerde hAAi een keur aan huiselijke taferelen: van eettafels tot comfortabele leesstoelen, van bureaus tot rommelhoekjes. De gedachte was simpel, de uitvoering bleek weerbarstiger. We vonden de oplossing door een mobiele studio op te bouwen bij een bedrijf wat interieurs opkoopt. We hebben deze locatie afgehuurd en een dag huiselijke taferelen gefotografeerd gebruikmakend van attributen die we vonden in de opslag.

De taferelen werden vastgelegd en op ware grootte op de muur geplakt. Om de aankleding tot leven te laten komen zijn sommige details 'echt': als aanvulling op de foto's werden brillen, speelgoedautootjes en een bot aan de muur geschroefd.

Het resultaat: een even vertrouwd gevoel met verrassende wendingen.